Długobórz
Pierwotnie istniała jedna osada zwana Długobórz. Nazwa powstała od wyrażenia „długi bór”, czyli długi, obszerny las sosnowy. Pierwsze pisane wzmianki pochodzą z lat 1414–1425. Wzmiankowano wtedy osadę o nazwie Dlugibor.
Miejscowy ród rycerski przyjął nazwisko Długoborscy herbu Topór. Pierwsze wiadomości o tym rodzie pochodzą z 1498 roku. Wymienia się wtedy Mikołaja syna Jakuba, Jana syna Macieja, Jakuba i Aleksego synów Andrzeja i wielu innych, wszyscy oni byli współdziedzicami Długoborza.
W XVII wieku Długoborscy zyskali pewną pozycję w powiecie zambrowskim. Kroniki notują Mikołaja podsędka zambrowskiego (1665) oraz Andrzeja podstarościego zambrowskiego. Wielu Długoborskich uczestniczyło też w elekcjach królewskich. W końcu XVIII wieku jeden z nich, Jan został nawet komornikiem ziemskim zambrowskim. Jednak wielu Długoborskich wyjechało też z tej wsi. Byli notowani głównie w okolicach Trembowli i na Podolu. Długoborscy mieszkali również w tej wsi, w 1783 roku dziedzicami byli: Długoborscy oraz Goskowie z Gosek.
W 1827 roku w Długoborzu było 17 domów i 112 mieszkańców. Jeszcze w tym czasie była to jedna wieś, jednak już niedługo potem jeden z dziedziców Długoborza wzbogacił się na tyle, że wykupił od innych ich części wsi. Powstał tu na tyle duży obszar ziemi, że powstała nowa osada zamieszkała przez chłopów, pracujących w miejscowym folwarku. Podział na dwie wsie można zauważyć na mapie Królestwa Polskiego z 1839 roku, w tym czasie istniały: Długobórz Chłopski i Szlachecki. Jednak w Długoborzu Chłopskim nie mieszkali tylko i wyłącznie chłopi, mieszkała tu również szlachta, ale w mniejszej ilości niż w drugim Długoborzu.
Długobórz Chłopski (dziś Długobórz Drugi) został objęty uwłaszczeniem z 1864 roku. Powstało tu 22 gospodarstwa rolne na 335 morgach ziemi. Obok wsi chłopskiej (włościańskiej) było też kilka gospodarstw drobnoszlacheckich. W 1891 roku było ich 3 i zajmowały obszar 23 ha ziemi. Istniał tu również folwark ziemski liczący 74 morgi (w 1866 roku).
Długobórz Szlachecki (dziś Długobórz Pierwszy) była nadal miejscem zamieszkania przez drobną szlachtę. W 1891 roku było tu 7 gospodarstw drobnoszlacheckich z 49 ha ziemi.
W 1913 roku gminę Zambrów przemianowano na gminę Długobórz, jednak siedziba urzędu nadal była w Zambrowie.
Według danych z 1921 roku w Długoborzu Chłopskim było 22 domy i 97 mieszkańców. Natomiast w Długoborzu Szlacheckim zanotowano istnienie 25 domów i 164 mieszkańców.
Pod koniec 2012 roku Długobórz Pierwszy liczył 154 mieszkańców (38 domów). Natomiast Długobórz Drugi liczył 207 mieszkańców (47 domów)
Obecnie na dzień 31 lipca 2016 r. Długobórz Pierwszy liczy 172 mieszkańców (66 domów), a Długobórz Drugi liczy 258 mieszkańców (97 domów).
Obecnie sołtysem Długoborza jest Renata Matejkowska
- Przejdź do - strona Poprzednia
- Przejdź do - strona Następna
- Pobierz artykuł w formie pliku Pdf
- Drukuj treść tego artykułu
- Powrót do poprzedniej strony
- Wypowiedz się na stronie Kontakt